Werkgeversgroeperingen

Het systeem van werkgeversgroeperingen heeft tot doel de beschikbare mankracht over verscheidene werkgevers te spreiden om tegemoet te komen aan een punctuele nood aan personeel.

Binnen dit systeem sluit de werknemer slechts één arbeidsovereenkomst af met de werkgeversgroepering, die de enige werkgever is.      

Via een andere overeenkomst is de werkgeversgroepering gebonden aan elkeen van de gebruikers met het oog op de bepaling van de modaliteiten die de terbeschikkingstelling regelen.  

De werkgeversgroepering kan de rechtsvorm aannemen van een economisch samenwerkingsverband of van een vereniging zonder winstoogmerk. Werkgeversgroeperingen kunnen werknemers aanwerven via overeenkomsten voor bepaalde of onbepaalde duur, deeltijds (minimum 19 uur/week) of voltijds.

De sociale partners zorgden voor een stevige omkadering en afbakening van de regels. Zo is vastgelegd dat:

• de werknemers alleen ter beschikking gesteld kunnen worden van leden van de werkgeversgroepering ;
• de leden van de werkgeversgroepering hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de eventuele fiscale en sociale schulden, zowel ten overstaan van derden als ten aanzien van de werknemers die door de werkgeversgroepering ter beschikking zijn gesteld ;
• de werkgeversgroepering geen werknemers ter beschikking mag stellen aan een lid van de groepering in geval van staking of lock-out bij datzelfde lid ;
• de werkgeversgroepering een beroep mag doen op een externe organisator erkend als arbeidsmarktspecialist met het oog op het verlichten van zijn administratieve lasten.

De Minister van Werk kan toelating geven aan een werkgeversgroepering werknemers ter beschikking te stellen van gebruikers. De minister zal de duur van de toelating bepalen die eerst voor advies wordt voorgelegd aan de Nationale Arbeidsraad. Als de groepering de wettelijke verplichtingen niet naleeft kan ze haar toelating verliezen.