De federale regering kiest voor werkgelegenheid én koopkracht. Dat is al iets. Een vermindering van de loonlasten wordt verdeeld over structurele lastenverlagingen, lage lonen en sectoren die onderhevig zijn aan de internationale concurrentie. De ACLVB hoopt dat al die loonlastenverlagingen daadwerkelijk leiden tot de noodzakelijke creatie van werkgelegenheid.
Een 100% lineaire aanpak zou inefficiënt geweest zijn. Uit het verslag van de expertengroep concurrentievermogen en werkgelegenheid (EGCW) blijkt o.a. grote sectorale verschillen.
Dat geldt ook voor winstmarges. Een steunbeleid met enkel de loonkost als uitgangspunt, kan leiden tot een opsmukoperatie voor de winsten van sommige sectoren.
Een groter concurrentievermogen is echter niet alleen een zaak van uurloonkosten, maar ook van beter worden, meer efficiëntie in de arbeidsorganisatie, innovatie en dus ook vorming en opleidingen. De innovatie-inspanningen blijven geconcentreerd op enkele grote ondernemingen en bepaalde branches. Ook de Europese commissie stelt zich hier vragen bij. De huidige opleidingsinspanningen staan nog ver van de beloofde 1,9% van de totale loonmassa.
Grotere concurrentiekracht is evenzeer een zaak van een meer rechtvaardige en eenvoudigere fiscaliteit. Op al deze maatregelen blijft de federale regering steken bij grote princiepsverklaringen zonder veel tastbare engagementen naar de toekomst toe. En dat is een gemiste kans.
Er bestaat bijvoorbeeld nog steeds een enorme kloof tussen bedrijven onderling. Waar kleine ondernemingen 21% betalen, hoesten grote ondernemingen en multinationals slechts respectievelijk 11,1% en 4,7% op. De vennootschapsbelasting is meer dan gehalveerd tijdens het laatste decennium.
De ACLVB pleit meer dan ooit voor een tabula rasa op het vlak van fiscaliteit. Zo kan men bijvoorbeeld één tarief van 20% voor de vennootschapsbelastingen hanteren in combinatie met een uitsluiting van alle forfaitaire aftrekken.
Als het neerkomt op de ontwikkeling van een globale visie op competitiviteit, staan we dus nog mijlenver af vanwaar we eigenlijk moeten zijn. De Liberale Vakbond ACLVB hoopt dat een werk- en competitiviteitspact tussen de federale overheid, de gemeenschappen en de gewesten voor een verdere versterking kan zorgen zonder dat dit de huidige inspanningen van het federaal niveau teniet doet.