100 jaar Internationale Arbeidsorganisatie
Vrijdag 21 juni was de slotdag van de Eeuwfeestconferentie. In totaal hebben een 40-tal staats- en regeringshoofden het woord genomen. Allen beklemtoonden ze het belang van sociale rechtvaardigheid en het nuttige werk dat door de Internationale Arbeidsorganisatie wordt geleverd. Echter, het allerbelangrijkste is de toekomst en wat nog moet gebeuren met betrekking tot de grote uitdagingen die ons te wachten staan inzake klimaatverandering en digitalisering van de economie.
Het laatste staatshoofd dat aan de beurt kwam was onze Koning Filip. Een belangrijk evenement, gezien de rol van België, één van de negen landen die effectief hebben bijgedragen tot de oprichting van de Internationale Arbeidsorganisatie in 1919 en zeker één van de meest geëngageerde.
Het volledige Belgische tripartiet sociaal overleg was aanwezig om naar de Kong te luisteren: werkgevers, regeringen en vakbonden. Ook de ACLVB was goed vertegenwoordigd met Nationaal Voorzitter Mario Coppens, de twee Nationaal Secretarissen Sabine Slegers en Olivier Valentin en de coördinatrice van het Internationaal Departement, Maresa Le Roux. In zijn toespraak benadrukte Koning Filip onder meer de sleutelrol van de Internationale Arbeidsorganisatie bij het aanmoedigen van staten “concreet te ijveren voor meer sociale rechtvaardigheid en meer te investeren in mensen”. De internationale organisatie moet er voor zorgen dat de ontwikkelingen op technologisch gebied zo goed mogelijk verlopen. "Het zal nodig zijn de sociale verworvenheden uit het verleden te handhaven binnen de nieuwe economische logica.” Het inclusieve tripartiete model en de sociale dialoog moeten daarom behouden worden en zelfs nog verder aangemoedigd: beiden zijn stabiliserende factoren en immense troeven in een betere beheersing van de verschillende transities."
Een nieuwe IAO-conventie en aanbeveling
Geen betere manier uiteraard om de honderdste verjaardag te vieren dan een akkoord over twee belangrijke internationale instrumenten die een einde moeten maken aan geweld en intimidatie op de werkvloer. We hebben het voor mekaar gekregen! Op vrijdag 21 juni keurde de IAO-conferentie een conventie en een aanbeveling goed om een arbeidswereld mogelijk te maken waar voor geweldplegingen en intimidaties geen plaats is. De dieperliggende bedoeling van deze normatieve instrumenten is de strijd tegen geweld en intimidatie op basis van gender aan te gaan. Voor alle vrouwen over de hele wereld, voor de gelijke behandeling en voor de gelijke kansen smaakt dit resultaat naar een overwinning. De leden van het tripartiete bureau denken nu allemaal nog een stap verder: de ontwikkeling van een strategie voor een brede ratificatie en effectieve uitvoering van deze instrumenten. Veel emotie dus voor deze essentiële zaak waar we later nog uitvoerig op zullen kunnen terugkomen.
Ook een Verklaring naar aanleiding van de 100ste verjaardag van de IAO kon worden goedgekeurd: een belangrijk routeplan voor de komende decennia. Er staat in te lezen dat de Internationale Arbeidsorganisatie haar mandaat voor sociale rechtvaardigheid moet blijven uitvoeren via een mensgerichte aanpak. De Verklaring overloopt de brede actie van de IAO : inzetten op een rechtvaardige transitie, waardig werk dat vrij kan gekozen worden, de noodzaak van openbare diensten, aandacht voor de gevolgen van de digitalisering van de economie. Wat dat laatste betreft moeten werknemers vaardigheden kunnen verwerven en ontwikkelen en wordt er gewezen op het belang van levenslang leren. De Verklaring benadrukt dat er nog andere essentiële acties nodig zijn: de voortgezette strijd tegen kinderarbeid, het streven naar gelijkheid tussen vrouwen en mannen op het werk in al zijn geledingen (gelijke kansen, gelijke participatie, gelijk loon en gelijke verdeling van de huishoudelijke verantwoordelijkheden). De Verklaring ter gelegenheid van de 100ste Verjaardag van de IAO is een brede, inspirerende en programmatische tekst geworden. En laten we nog één andere belangrijke uitdaging voor de toekomst noemen, die als beginsel werd opgenomen: de aanvulling van de lijst van fundamentele rechten met het recht op gezondheid en veiligheid op het werk.
De volgende 100 jaar
Als conclusie kunnen we eindigen met de wijze woorden van de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties M. António Guterres: “De voorbije eeuw is de wereld diepgaand veranderd, maar de behoeften van de mensen zijn dezelfde gebleven en de drang naar sociale rechtvaardigheid even groot. De Internationale Arbeidsorganisatie moet haar mensgerichte agenda blijven volgen. De tekortkomingen van het recente economische beleid wereldwijd moeten hersteld worden. Opnieuw ambitieuze doelstellingen uitwerken en deze dan vervolgens tot een goed einde brengen is wat de IAO de komende honderd jaar te doen staat!”