Nu de acties van 15 december 2014 in gans het land naderen, merken we dat het VBO en sommige politici heel wat verklaringen afleggen over het stakingsrecht. Vooral de stakingspiketten komen in het vizier. Het stakingsrecht op zich, zou niet in vraag gesteld worden. Dat zou nogal het toppunt zijn ! Op basis van sommige bedenkelijke rechtspraak, gedaan door sommige rechtbanken met betrekking tot stakingspiketten, hebben het EVV, de ACLVB, het ACV en het ABVV in het verleden reeds een collectieve klacht neergelegd tegen inbreuk van het herzien Europees sociaal handvest (klacht 59/2009).
Het is interessant om weten dat in het kader van de procedure voor het Europees comité van de sociale rechten, de regering zich al eens verdedigd heeft door het volgende te onderlijnen : “ ... dat stakingspiketten deel uitmaken van de rechten, toegekend aan Belgische werknemers. Zolang de acties vreedzaam blijven, kunnen werknemers zich het recht op vrije meningsuiting en het recht op de vrijheid om zich te verenigen inroepen, respectievelijk erkend door de artikelen 19 en 26 van de grondwet.”
Dit heeft het Europees comité voor de sociale rechten niet belet dat er wel in België beperkingen waren aan de uitoefening van het stakingsrecht, tegengesteld aan artikel 6 paragraaf 4 van het herziene Europese handvest. De minister van justitie werd hierover geïnterpelleerd in de senaat op 16 februari 2012. De rechtspraak evolueerde daarna meer in de richting van de internationale en Europese verplichtingen van België met betrekking tot het recht op de collectieve actie.
Het is ontstellend om vast te stellen dat sommigen opnieuw het spoor bewandelen om België dit opnieuw te laten veroordelen. Voor de ACLVB blijft het hoofdprobleem echter de onaanvaardbare beslissingen in het regeerakkoord. Niet het opnieuw in vraag stellen van het stakingsrecht en datgene wat hiermee gepaard gaat !