De halfjaarlijkse financiële & economische ondernemingsraad van november is zopas achter de rug en zoals gebruikelijk was er ook de uiteenzetting van de CEO voor België (en Polen en Roemenië). Dit is sinds kort dhr. De Colonges, nadat dhr. De Polignac naar het Carrefour groepsniveau verkast is.
Transformatieplan
Zoals jullie allen weten zouden wij intussen moeten gehoord hebben wat de grote plannen zijn die Carrefour in petto heeft voor het personeel in België en Frankrijk. Men besloot er echter nog wat mee te wachten tot in januari 2018. “Omdat men bang is dat er anders stakingen uitbreken omwille van het transformatieplan.”, konden we in de pers lezen. Communicatief niet het meest sterke. Dat klinkt als “U heeft inderdaad een ziekte, maar om uw vakantie niet te verknallen, leggen we het pas na de zomer uit.” Anders gezegd: de ongerustheid onder het personeel is hierdoor alleen maar vergroot. We kunnen maar op één ding hopen en dat is dat - zoals al eerder gebeurd is - onze werkgever mysterieus gedaan heeft rond iets dat minder zwaar blijkt te zijn dan we denken…
Duidelijke taal
Vandaag lijkt echter het tegendeel te zijn bewezen. De CEO heeft in duidelijke taal laten verstaan dat Carrefour moeilijk winkels kan openhouden die verlies maken en dat mensen die het nieuwe model niet zien zitten, andere oorden kunnen opzoeken. Qua olie op het vuur gooien kan dit tellen. Qua duidelijkheid ook. Dat de manier van werken anders zal worden, wisten we ook al op voorhand. Het is echter niet dat omdat men ergens in een kantoor met een balpen cijfers en winkels doorstreept, dat men moet vergeten dat hier altijd de jobs en het leven van mensen achter zitten. Als men dan toch nog niets uit de doeken kan doen, kan men misschien beter het personeel niét schofferen… Vandaag leek het immers meer op de temperatuurmeting van het personeel, dan om een geruststelling.
De snoeischaar erin?
Carrefour zit in een concurrentiële positie en dat begrijpen we. We zullen echter niet toestaan dat een bedrijf waar de openingstijden alsmaar uitbreiden, maar de contracten niet vergroten, waar vele mensen onvrijwillig deeltijds blijven werken, waar er enkele jaren geleden nog een herstructurering was, dat zich in een sector bevindt waar het loon verhoudingsgewijs steeds krimpt maar de werkdruk steeds vergroot,… het de kost van hun plannen gemakshalve afschuift op de kap van het personeel dat het elke dag recht houdt!
ACLVB staat open voor dialoog
Als ACLVB zijn wij echter steeds open voor dialoog en willen wij het vel van de beer niet verkopen voor het geschoten is. We willen onze collega’s dan ook voorlopig aanraden kalm te blijven en zoals de rest van de wereld te wachten tot Frankrijk in januari met de plannen op de proppen komt… en we zullen dan evalueren hoe we gaan reageren.
Wij blijven alleszins hopen dat er geen ijskoude toekomst voor ons personeel te wachten staat. Kwestie dat wij de temperatuur niet harder hoeven te zetten…
Je ACLVB-fractie.