Klimaatmars 15 maart: Waarom wij solidair zijn maar (nu) niet staken?
De Belgische klimaatbeweging Youth for Climate roept de vakbonden op om deel te nemen aan de wereldwijde klimaatstaking van 15 maart. Anuna, Kyra en Greta staken hun ontgoocheling dan ook niet onder stoelen en banken toen bleek dat slechts 1 vakbond reageerde op deze oproep.
Hun reactie is niet zo heel verbazend. Klimaat is nu eenmaal een zaak van ons allen, de werknemers én sociaal verzekerden. Toch besliste ACLVB om geen stakingsaanzegging in te dienen. Een woordje uitleg…
Als Liberale Vakbond roepen wij onze leden op om deel te nemen aan allerhande acties, willen we bijdragen aan een kritische, eerlijke en rechtvaardige klimaatbewustwording en zijn we bereid om ons netwerk in te zetten om het maatschappelijk draagvlak nog verder te vergroten.
De recente klimaatbetogingen en de terechte jeugdige volharding hebben de politici wakker geschud en klimaat als hot topic op de politieke agenda geplaatst. Het staat vast dat klimaat één van de belangrijkste strijdpunten wordt bij de komende verkiezingen.
Het draagvlak is er, maar om een nog grotere gedragenheid van de voorgestelde maatregelen te creëren moeten deze, wat ons betreft, ook sociaal en rechtvaardig zijn.
Het huidige milieubeleid rekent te veel op vrijwillige inspanningen en engagementsverklaringen zonder enig bindend karakter. Hoewel overregulering te vermijden is vragen wij een duidelijk reglementair kader voor alle bedrijven en iedere werknemer en sociaal verzekerde, waarbij de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen.
De bestaande premies en incentives voor o.a. renovatiewerken, isolatie, elektrische wagens,… vergroten de sociale ongelijkheid en komen vaak ten goede aan een select clubje kapitaalkrachtigen. De werknemers en sociaal verzekerden zijn financieel niet altijd bij machte om in het klimaatverhaal te springen, worden geculpabiliseerd en haken uiteindelijk af. Dit is geen uitsluitend syndicale vaststelling. Ook jongeren zijn er zich van bewust dat duurzaam duur is, dat ecologisch consumeren niet voor iedereen weggelegd is. Jonathan Keirse en Ward Winters, beide 17 jaar, deden in MO* Magazine een interessant fiscaal hervormingsprogramma uit de doeken, waarbij iedereen, ongeacht sociale status en inkomen, aangemoedigd wordt om duurzame keuzes te maken. Rechtvaardig voor mens, milieu en maatschappij.
Daarom pleit ACLVB er voor de expertengroep uit te breiden met experts die ook oog hebben voor de sociaaleconomische uitdagingen van het klimaatbeleid. Een divers panel aan experts uit verschillende domeinen is voor ons noodzakelijk om tot een breed gedragen beleid te komen.
Daarnaast willen we het belang van overleg en dialoog onderstrepen. De recente klimaatbetogingen hebben de politieke ogen inderdaad geopend en het thema hoog op de politieke agenda geplaatst. Maar, regeringen moeten worden gevormd en beleidsverklaringen moeten worden uitgeschreven. Wij engageren ons om verschillende klimaatvoorstellen te formuleren in onze memoranda aan de politieke formateurs. Politieke besluitvorming is zoals een marathon lopen. Laten we daarom onze inspanningen goed doseren en samen overgaan tot gepaste acties eens de politieke klimaatvisie effectief gekend is. Staken is voor ons het ultieme drukkingsmiddel, onze stok achter de deur. Dit nu inzetten verzwakt onze positie alleen maar.
Dus neen, wij staken niet mee. Maar we zijn ons er zeker van bewust dat we iets sneller zullen moeten lopen om alsnog de finish te halen.
Klimaat is dus wel zeker onze zaak. We geloven in een sociaal ecologische toekomst waarin het klimaatbeleid een volwaardige plaats krijgt en waar iedereen de mogelijkheid krijgt om op een rechtvaardige manier een steentje bij te dragen.