De politieke beleidsmakers organiseren de vergroening van de mobiliteit via fiscale en sociale hefbomen. Verlies de realiteit waarmee werknemers en bedrijven te maken hebben echter niet uit het oog, zo vragen de sociale partners in de Nationale Arbeidsraad en de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven in hun advies. Weliswaar zonder dat ze de dringende noodzaak van deze transitie uit het oog verliezen.
De evaluatie van de wet, die voorzien is tegen ten laatste 30 april 2026, zal te laat komen. De vertegenwoordigers van werkgevers en werknemers vragen om uiterlijk in 2023 een bijkomende globale evaluatie uit te voeren. Bovendien vragen ze binnen een jaar na de inwerkingtreding van de wet nog twee bijkomende evaluaties.
De eerste betreft de bestaande (para)fiscale gunstregels die blijven gelden voor bedrijfswagens die vóór 1 juli 2023 zijn aangekocht,
geleased of gehuurd. Deze overgangsmaatregel geldt echter alleen voor werkgevers en niet voor werknemers. Het voordeel van alle aard waarop werknemers worden belast, zal door de vergroening van het bedrijfswagenpark sterk toenemen voor bedrijfswagens die CO2 uitstoten. Werknemers die niet de vrije keuze hebben voor een groene bedrijfswagen, dreigen zo de rekening te betalen. Wij vragen deze situatie nauwlettend in het oog te houden en binnen het jaar reeds te evalueren.
Administratieve vereenvoudiging
Door de administratieve hinderpalen weg te nemen die het mobiliteitsbudget complex maakten, wordt het beheer ervan door werkgevers eenvoudiger. Als de praktijk dat ook aantoont, vragen de sociale partners om binnen het jaar te onderzoeken hoe het mobiliteitsbudget
verder kan worden aangemoedigd, zodat meer werknemers toegang daartoe kunnen krijgen.
Met het oog op die evaluaties vragen de sociale partners ook een bijkomende gegevensverzameling en de terbeschikkingstelling daarvan aan hen op jaarlijkse basis.
Laadstations
Het toekennen van een belastingvoordeel voor de installatie van een laadpaal aan belastingplichtigen die zich een elektrische auto aanschaffen (door de werknemer zelf gekocht, of door de werkgever ter beschikking gesteld) en die over een eigen parkeerplaats beschikken,
is misschien een mooi extraatje, maar is niet doeltreffend als maatregel voor duurzame mobiliteit. De sociale partners vragen (opnieuw)
de zogenaamde buitenkanseffecten van de maatregel te onderzoeken.
Social-profitondernemingen die in een dergelijke voor het publiek toegankelijke faciliteit investeren, zouden ook in aanmerking moeten kunnen komen voor een verhoogde kostenaftrek. De sociale partners vragen daarom dat deze maatregel die voorzien is in de vennootschapsbelasting wordt uitgebreid naar de rechtspersonenbelasting.
Antimisbruikbepalingen
Om de toegang tot het mobiliteitsbudget voor werknemers te vereenvoudigen, pleiten de sociale partners voor het afschaffen van de voorwaarde in hoofde van de werknemer om reeds minstens 12 maanden over een bedrijfswagen te beschikken of er aanspraak op te maken. Deze wachttermijn kan dus verdwijnen.
Om oneigenlijk gebruik van het mobiliteitsbudget te voorkomen, zal het op jaarbasis minimaal 3 000 euro en maximaal 16 000 euro moeten bedragen.
De sociale partners moedigen de in het wetsontwerp voorgestelde administratieve vereenvoudiging van het mobiliteitsbudget aan door de voorgestelde forfaitaire berekening van de waarde van het budget aan de hand van een bij koninklijk besluit vastgelegde formule. Zij vragen wel betrokken te worden bij de verdere uitwerking hiervan. Ten slotte zouden zij graag zien dat deze forfaitaire berekening ook wordt toegepast op de bestedingen binnen pijler 1 van het mobiliteitsbudget, die milieuvriendelijke bedrijfswagens bevordert.