ACLVB geen voorstander van voorstel Magnette

“Geef mensen écht inspraak in hun werksituatie”

ACLVB, de liberale vakbond, is geen voorstander van een 32u-werkweek met behoud van loon, zoals Paul Magnette stelt, maar wil inzetten op andere oplossingen.

“We staan achter het idee om de werkdruk te verlagen, maar vinden dit voorstel geen goede zet voor de gewone werknemer en de economie”, aldus Gert Truyens, voorzitter ACLVB. “Laten we ons richten op realistische oplossingen. In plaats van kortere werkweken, kunnen we beter kijken naar uitgebreide verlofregelingen. Dat komt de balans tussen werk en privé meer ten goede!”

De focus van ACLVB ligt altijd op realistische en haalbare oplossingen die zowel de belangen van individuele werknemers dienen, als gemeenschappelijke belangen. ACLVB is van mening dat er beter ingezet kan worden op het versterken van de bestaande verlofstelsels en op het inzetten van nieuwe vormen van verlofstelsels om de balans tussen werk en privé te versterken. “Zo geef je mensen écht inspraak in hun werksituatie én de vrijheid om zelf te beschikken over de balans tussen werk en privé”.  Die individuele vrijheid is voor ACLVB altijd al één van de belangrijkste kernwaarden geweest en brengt meer oplossingen op lange termijn voor de volledige arbeidsmarkt.
 

32u-werkweek, schadelijk op lange termijn.

Hoewel het voorstel van Magnette sociaal gezien aantrekkelijk lijkt, heeft het op economisch vlak verstrekkende gevolgen. Om te beginnen zou het betekenen dat de gemiddelde loonkosten per uur omhoogschieten. Met andere woorden, als het aantal gewerkte uren per week met 6 uur daalt (16%), stijgen de kosten per uur met ongeveer 16%. In de context van de huidige wet van 1996, die verplicht om de resterende loonkloof af te trekken van de volgende beschikbare loonmarge, zouden de voorgestelde maatregelen impliceren dat er gedurende meerdere decennia geen enkele reële loonsverhoging meer toegekend kan worden.

ACLVB is voorstander van een afschaffing van die wet uit 1996, maar met dit voorstel dreigt een terugkeer naar vrije loononderhandelingen compleet onhaalbaar te worden. “Voor ons is minstens een hervorming en liefst ook een afschaffing van de wet van 1996 uiterst belangrijk, samen met een onvoorwaardelijke vrijwaring van de automatische loonindexering. Met een 32-urenweek met behoud van loon is de kans bijna onbestaande dat werknemers nog zouden kunnen genieten van reële loonsverhogingen en dreigen zelfs de indexeringen aangevallen te zullen worden. Dit zou nefast zijn voor de koopkracht van de Belgische werknemers”,  besluit de studiedienst van ACLVB.

Het standpunt van ACLVB komt voort uit haar streven naar realistische, constructieve en duurzame oplossingen voor de uitdagingen waarmee werknemers én de economie worden geconfronteerd. “Bovendien hebben we als enige onafhankelijke vakbond de luxe om onze eigen visie naar voren te brengen, zonder inmenging van nationale politiek of partijstandpunten.”