Handel in werknemers: nog steeds solden
Actie ACLVB
Voor de kantoren van MR, Guldenvlieslaan 84 op vrijdag 29 april om 9 u.
De militanten van de Brusselse Regionale vragen aan de MR waarom de werkgevers altijd opnieuw gelijk krijgen van de regering. En omgekeerd, waarom de werknemers en sociaalverzekerden steeds weer het gelag moeten betalen. Waarom krijgen de werkgevers de sleutel van de arbeidsmarkt in handen zonder ook maar iets van hen te eisen op het vlak van jobcreatie als tegenprestatie?
Om dit te illustreren kunnen de werkgevers een bod doen op een bundel werknemers, onder het toeziend oog van een veilingmeester – dubbelganger van Charles Michel – en: wie het laagste biedt mag de bundel mee naar huis nemen!
De ACLVB eist dat er terug sociaal overleg gepleegd kan worden over de arbeidsvoorwaarden, meer bepaald over de uurroosters en de lonen.
Arbeid heeft geen enkele waarde voor de regering-Michel. Die blijft hetzelfde doel voor ogen houden: werkgevers de mogelijkheid bieden om, wanneer ze het willen en zolang ze dat willen, werknemers en werkneemsters in te zetten tegen een zo laag mogelijke prijs. Dat alles zonder zich ook maar even af te vragen of een waardig leven nog mogelijk is als de arbeidsovereenkomsten onzeker zijn, de uurroosters al te flexibel en de lonen te laag.
Blanco cheque
"Het is om jobs te creëren", klinkt het eensgezind bij de ministers. Alleen kunnen ze die bewering niet hard maken. De werkgevers innen blanco cheques die door de regering zijn ondertekend. Lonen die omzeggens geblokkeerd zijn, dalende werkgeverbijdragen, tanende arbeidsomstandigheden zonder garantie op bijkomende jobs …
Begrotingscontrole
- Gemotiveerd tijdskrediet: verstrengde controle op het motief. De regering denkt blijkbaar het grote geld eerder te vinden bij werknemers dan bij belastingfraudeurs.
- Tijdelijke werkloosheid: enkel wie recht heeft op een gewone werkloosheidsuitkering, zal nog recht hebben op tijdelijke werkloosheid. Jongeren die pas aan de slag zijn, zullen dus uit de boot vallen.
-
Re-integratie van langdurig zieken: na één maand arbeidsongeschiktheid, zou men een vragenlijst toegestuurd krijgen. Na zes maanden zou opnieuw een gesprek plaatsvinden. Iemand die zogezegd onvoldoende meewerkt, zou een deel van de uitkering verliezen.
Werkbaar wendbaar werk
- Afschaffing 38-urenweek: annualisering (berekening op jaarbasis) van de gemiddelde arbeidstijd; optrekking interne grens overuren naar 143.
- Bijkomend krediet van 100 overuren per werknemer, kan uitbetaald worden of op een ‘loopbaanrekening’ gezet worden. De sector zou dit krediet zelfs kunnen verhogen tot 360 uren.
En alsof dat alles nog niet volstond, dreigt de regering er nu mee de proefperiode weer in te voeren. Alweer om de werkgevers een plezier te doen.
De ACLVB vraagt de naleving van het sociaal overleg en het opnieuw invoeren van de automatische indexering en de vrije loononderhandelingen.