Open brief vakbonden luchthaven

De volledige luchthavengemeenschap van onze nationale luchthaven werd op 22 maart getroffen door een verschrikkelijke aanslag. Vandaag willen we in eerste instantie deze luchthavenwerknemers bedanken voor hun inzet de laatste week en voor hun soms heldhaftige daden op die verschrikkelijke dag waardoor passagiers en collega’s in veiligheid gebracht werden. We wensen eveneens ons medeleven te betuigen aan de families van de slachtoffers.

Recent wijzen sommige partijen met de vinger naar bepaalde werknemers(groepen) op en rondom de luchthaven, alsof zij de schuldigen zijn van de terreurdaden. Ook bij het personeel vielen er slachtoffers. Een check-in agente verloor het leven, andere medewerkers werden zwaar gewond. Naast de lichamelijke letsels, worstelen vele werknemers ook met de psychologische gevolgen van deze terreurdaad.
Als er personeelsleden zouden zijn die een risico vormen, dan moeten de verantwoordelijken van alle veiligheidsdiensten hun procedures en screenings in vraag stellen. Een volledige personeelsgroep verdacht maken is absoluut niet correct naar de werknemers van de luchthaven toe. Het zijn geen werknemers die de aanslagen pleegden, maar enkele laffe individuen.

Er zijn reeds lange tijd veiligheidsproblemen op de luchthaven. Wij, de vertegenwoordigers van het personeel, slaan ook al jaren op dezelfde spijkers. Een onduidelijk kader, met als gevolg een mank lopende werking van de veiligheidsdiensten, liggen aan de basis van heel wat ‘safety’- en ‘security’-problemen. Holle, ondoordachte beslissingen die zowel vóór als na de aanslagen in Parijs werden gemaakt, deden de spanningen nog meer stijgen.

De overheid heeft verzaakt in haar verplichting om de werknemers een veilige werkplek te gunnen. Er is meerdere malen via de overlegorganen van de verschillende bedrijven op de luchthaven én Brussels Airport Company een bezorgdheid geuit naar de veiligheid in de vertrekhal. Er werd al jaren geen evacuatie-oefening meer gedaan op die plek. De check-in agenten vragen al lange tijd om de veiligheidsstructuren te evalueren en extra maatregelen te nemen. Deze signalen werden lange tijd genegeerd of op de lange baan geschoven. Het is dan ook wraakroepend dat deze signalen nu pas aux sérieux genomen worden.

De Brussels Airport Company is een privébedrijf dat slechts een –zij het geen onbelangrijk - deel, van het veiligheidsbeleid in handen heeft. De overheid is bevoegd voor de algemene veiligheid op en rond de luchthaven. Zoals eerder gezegd, had diezelfde overheid sinds de aanslagen in Parijs tal van veiligheidsmaatregelen aangekondigd om terreurdaden te vermijden. Eén van deze maatregelen was blijkbaar om inspecteurs van de luchthavenpolitie te detacheren om grenscontroles te gaan uitvoeren in Adinkerke. En dat terwijl er reeds een personeelstekort was bij deze collega’s…De frustratie is dan ook zeer terecht hierover.

Structureel overleg tussen het personeel dat werkt op de luchthaven, de luchthavenuitbater en de overheid dringt zich dus op. Van een duidelijk veiligheidskader, de grote beslagen spijker, moet nu dringend werk gemaakt worden. De overheid dient nu snel haar verpletterende verantwoordelijkheid te nemen zodat het personeel zich weer veilig kan voelen op het werk en de passagiers weer kunnen vertrekken met een gerust gemoed.

Vandaag is het personeel op de luchthaven ook voor een tweede maal het slachtoffer, door loonverlies voor tijdelijke werkloosheid, het stopzetten van tijdelijke contracten en opportunistisch gedrag aan werkgeverszijde. Ook om deze redenen moet de regering haar verantwoordelijkheid nemen om in overleg met Brussels Airport Company en de grotere luchthavengemeenschap de noodzakelijke maatregelen snel in praktijk te brengen en wantoestanden in de kiem smoren.