De federale regering liet al meermaals verstaan dat ze het systeem van de flexi-jobs koste wat kost wil uitbreiden naar sectoren buiten de horeca. Dit zal nu het geval zijn voor zowel bakkers als slagers. Wij vakbonden weigeren mee te werken aan deze precarisering van werknemers!
Eerst en vooral verzwakken de flexi-jobs de sociale zekerheid van ALLE werknemers. Voor elk gepresteerd flexi-job-uur stort de werkgever een patronale werkgeversbijdrage van 25% aan de RSZ. Dit statuut geeft echter ook toegang tot enkele sociale rechten (werkloosheid, pensioen, vergoedingen wegens beroepsziekte, enz.), wat dus betekent dat de iedereen de hieraan verbonden kosten zal moeten meebetalen. Belastingvrij bijverdienen met een flexi-job is niet alleen jezelf in gevaar brengen, maar ook de anderen!
Tweede probleem: voor dit statuut bestaat er geen sociaal overleg. Nochtans is dit broodnodig. De rol van de sociale partners – werkgevers- en werknemersorganisaties – is immers de zaken veiligstellen: zwartwerk aanpakken, de ontwikkelingen van de jongere en oudere werknemers opvolgen, een aanvullend pensioenstelsel regelen, rechten in geval van arbeidsongeval of beroepsziekte uitwerken, en zo meer.
De federale regering doet hier in eigen land aan sociale dumping! Ze wil flexi-jobbers laten concurreren met de andere werknemers uit de voedingsindustrie. Onder het statuut van flexi-job krijgen de werknemers geen loon meer dat gelinkt is aan het barema, noch aan het minimumloon. Ze hebben ook geen recht op bepaalde premies of sociale voordelen die via het sociaal overleg worden geregeld. Bovendien vervult dergelijk statuut geen enkel tewerkstellingsdoel … De staatssecretaris maakt er een potje van!
Als flexi-jobber heb je één zekerheid: je bouwt geen ervaring op en wordt niet gevormd, terwijl de sociale partners uit de voedingsindustrie reeds jaren alles aan hebben gedaan om de bedrijven en de werknemers te begeleiden in het vooruitzicht van duurzame en kwaliteitsvolle jobs in een omgeving waarin er veeleisende hygiënische regels gelden. De voedingsindustrie is in volle expansie en dat is enkel dankzij de veralgemeende professionalisering die de sector kenmerkt. Wil de federale regering onze gezondheid op het spel zetten?
De flexi-jobs staan haaks op waardige en duurzame banen! Jobs, jobs, jobs? Dit statuut creëert geen tewerkstelling, wel integendeel: via de flexibiliteit wordt de vaste tewerkstelling teniet gedaan. De federale regering vernielt ze door de oprichting van deze mini-jobs! Met een flexi-job leef je van dag tot dag in onzekerheid. De federale regering wil de gekwalificeerde, productieve en competitieve arbeid blijkbaar vernietigen.
Neemt de regering het sociaal overleg in het vizier?
De uitdagingen van e-commerce worden nu doorgegeven aan de werknemers en hun vertegenwoordigers … De werkgevers zullen zondag- en nachtwerk kunnen opleggen met goedkeuring van slechts één syndicale organisatie. Verdeel en heers! In wat is dit nog sociaal overleg? Waar zijn de vangnetten en coherente benadering van deze uitdaging in een sector die reeds sterk lijdt onder hoge concurrentie? Flexibiliteit moet onderhandeld worden om op een correcte en eerlijke manier toegepast te worden. De federale regering heeft hier echter chantage als onderhandelingsmiddel gebruikt!