Nog maar eens opnieuw laat de regering de balans overhellen in het voordeel van vermogens en werkgevers. Werknemers en sociaal verzekerden betalen opnieuw het gelag. Dit geldt zowel op vlak van besparingen, nieuwe inkomsten als de hervorming van de arbeidsmarkt en de loonnorm wet van 26 juli 1996.
Mario Coppens, Nationaal Voorzitter ACLVB in een eerste reactie: “Ik zag de bui al weken hangen, maar met deze tweede golf komen we pas echt terecht in een onweersbui. Wat ik frappant vind, is dat er eerst nog een uitgebreide analyse moet komen voor de invoering van een meerwaardebelasting, terwijl de verlaging van de vennootschapsbelasting er met één vingerknip zou doorkomen. Dit is toch ongelooflijk exemplarisch voor de discriminatoire manier waarop de regering twee groepen in de samenleving behandelt.”
Al twee jaar ontbreekt een luik fiscale rechtvaardigheid. In combinatie met het lossen van dit tweede salvo aan sociaal rampzalige maatregelen, betekent dit een kaakslag voor alle werknemers en sociaal verzekerden in dit land.
Ook is er de verstrenging van de loonnorm waarbij o.a. een gans pak aan loonsubsidies nog steeds niet in rekening genomen worden, terwijl die veel hoger liggen in België dan in onze buurlanden. Deze verstrenging samen met een inperking van de welvaartsenveloppe tot 75%, zetten de collectieve, interprofessionele onderhandelingen verder onder druk.
Verschillende versoepelingen in het luik Werkbaar Wendbaar Werk maken het voor de werkgever mogelijk om het principe van onze 38-uren week (en afwijkingen) nog makkelijker te omzeilen en uit te hollen. En dit geldt zowel voor deeltijdse als voltijdse werknemers. Er zijn globale inspanningen voorzien voor opleidingen, maar we missen de boot om een juridisch afdwingbaar kader te creëren voor een individueel recht op opleiding.
De budgettaire maatregelen zetten nog maar eens de burger extra onder druk met zware besparingen in de gezondheidszorg. Verdere besparingen in de werkloosheid, viseren opnieuw die groepen van werklozen die het nu al enorm lastig hebben om een baan te vinden.
De ACLVB is dan ook ten zeerste teleurgesteld dat de regering opnieuw de kans laat liggen om de sterkste schouders, de zwaarste lasten te laten dragen. De Liberale Vakbond zal nu de tekst van het definitieve akkoord grondig analyseren om nadien haar syndicale strategie te bepalen.