We zijn één week na de manifestatie van meer dan 120.000 mensen in de straten van Brussel. Na de eerste gesprekken met de Kern en met vicepremier Peeters, moeten de vakbonden nog steeds vaststellen dat regeringshalve nog geen enkele opening werd gemaakt voor een evenwichtiger en rechtvaardiger regeringsbeleid dat bovendien beter is voor groei en werkgelegenheid. Niet door de regering. Niet door de werkgeversorganisaties. Ons actieplan moet – met het oog op onze 4 doelstellingen – derhalve doorgezet worden.
Wat op tafel ligt, blijft fundamenteel onevenwichtig en onrechtvaardig. Omdat het de inspanningen eenzijdig legt bij wie werkt, werk zoekt, ziek is of op pensioen. Terwijl bedrijven en beleggers worden ontzien. Erger, terwijl ondoelmatig en onrechtvaardig middelen worden overgepompt naar bedrijven en beleggers. In 2013 werd voor 55 miljard euro aan dividenden uitgekeerd. In plaats van te investeren in de bedrijven, verdween 55 miljard in de zakken van de aandeelhouders.
De meest stuitende onrechtvaardigheid is de transfert van inkomens uit arbeid en sociale zekerheid naar de inkomens uit vermogen. Want de enige nieuwe initiatieven "van betekenis" (80 miljoen beurstaks en150 miljoen bankentaks), aan te vullen door de 120 miljoen kaaimantaks die al door de vorige regering werd beslist, brengen samen minder op dan wat men teruggeeft aan vermogenden via de verminderde taks op liquidatieboni (die kost de schatkist ca. 750 miljoen euro). Terwijl het bedrijfsleiders opnieuw gemakkelijker wordt gemaakt om zonder veel risico privé-uitgaven op de rekening van de zaak te zetten. Zonder veel pakkans en zonder hoge boetes. Ondertussen mag staatssecretaris Bart Tommelein zich uitleven in zijn strijd tegen de sociale fraude. Van maten en gewichten gesproken.
Probleem is zelfs niet dat inkomens uit vermogen onvoldoende inspanningen doen. Het probleem is veel erger: zij krijgen nog geld toegeschoven. Wat betekent dat wie werkt, werk zoekt, ziek is of op pensioen, en zij alleen, drie rekeningen krijgen opgesolferd:
- de rekening voor 8 miljard sanering in de openbare financiën en publieke dienstverlening;
- de rekening voor 4 miljard loonkostvermindering aan bedrijven en hun aandeelhouders;
- de rekening voor 400 miljoen belastingverschuiving ten bate van inkomens uit vermogen.
En zonder enige garantie dat dit zal resulteren in meer groei en meer jobs. Dat zijn de naakte feiten. We zien nu hoe men mist tracht te spuien over die manifeste onrechtvaardigheid, over die onwil van vermogenden om hun deel te doen. Met een doorzichtig tegenoffensief via de media. Niet enkel met misleidende statistieken. Maar zelfs door de academische geloofwaardigheid van experts in twijfel te trekken. Terwijl het volstaat even te grasduinen in de recente Taxation Working Paper nr 19 van de OESO (zie http://www.oecd-ilibrary.org/taxation/oecd-taxation-working-papers_22235558 ), waarin je vaststelt:
- dat België qua belasting op ondernemingswinsten (vennootschapsbelasting en roerende voorheffing op dividend samengenomen) met een gemiddelde belasting van 31% bij de laagste zit van de OESO: de 31ste plaats op 36. Want het OESO-gemiddelde is 41.8%. Even nagaan voor de buurlanden waarmee we, maar kennelijk alleen qua loonkost, gelijke tred moeten houden: Frankrijk op de 1ste plaats met 61%; Nederland 55%; Duitsland 49%. À propos: 52% in de Verenigde Staten. Dat vindt u allemaal in figuur 1;
- dat België qua vennootschapsbelasting het allerlaagste reële tarief heeft: 8.5%. Dat is amper een kwart van ons officieel tarief (33.99%). Zie tabel 1 van de OESO-studie.
- dat we zelfs aan de lage kant zitten met onze 25% bevrijdende roerende voorheffing op interesten: onder het OESO-gemiddelde. En in elk geval ook lager dan de buurlanden: 44% in Frankrijk, 30% in Nederland en 26% in Duitsland; overigens ook ver onder de Verenigde Staten: 42%. U leest dat in figuur 7.
- dat we helemaal achteraan bengelen voor het wettelijke belastingtarief op aandelenwinsten: amper 8%, tegenover een OESO-gemiddelde van 36.8%. Tegen 60% in Frankrijk, 55% in Nederland, 49% in Duitsland; Verenigde Staten: 52%. Zie figuur 9.
Dat er een voldragen belasting op meerwaarden moet komen, dat zeggen niet alleen de vakbonden. Dat zegt de OESO in zijn vandaag uitgelekte aanbevelingen. Dat zeggen een lange rij van fiscalisten en economen. Dat suggereerden enkele jaren geleden ook de Nationale Bank van België en het Planbureau. Dat werd begin dit jaar ook vanuit de Europese commissie voorgesteld. Dat poneerde vorig jaar overigens ook Marc Coucke (even).
De Hoge Raad voor Financiën kwam recent tot de bevinding dat een belasting op meerwaarden uit aandelen of onroerend goed (exclusief de eigen woning) gemiddeld 3,8 miljard euro kan opleveren. Maar neen, liever verarmt men de werknemers door 2,6 miljard euro (enkel al in de privésector) via een indexsprong weg te schenken aan werkgevers en door 5 miljard weg te snijden in de sociale zekerheid.