Sociale (on)zekerheid: N-VA zet twee maskers op

‘Willen we een grote instroom migranten ontvangen? Of willen we het huidige welvaartsniveau behouden?’ Dat vroeg Bart De Wever enkele weken geleden in een open brief. Door migratie te koppelen aan pensioen ontpopte de N-VA-voorzitter zich zowaar tot beschermer van de sociale zekerheid. Een op zijn zachtst uitgedrukt vreemde wending !

De N-VA zet twee maskers op. Nu mensen met een migratie-achtergrond met de vinger wijzen als uithollers van de sociale zekerheid is hypocriet als je terzelfdertijd maatregelen neemt die diezelfde sociale zekerheid uitholt. N-VA en de voltallige regering namen volgende maatregelen die nefast zijn voor de financiering van de sociale zekerheid door verdringing van reguliere jobs en fiscale cadeaus:

• Flexi-jobs: Sinds 1 januari 2018 breidde de regering flexijobs, naast horeca, nog verder uit naar de distributie/detailhandel en kunnen gepensioneerden hier ook gebruik van maken. Flexijobs worden in de regeringspropaganda als succesvol voorgesteld. De ervaring op het terrein leert ons echter dat dergelijke systemen échte jobs verdringen en de financiering van de sociale zekerheid uithollen.
  Werknemers krijgen sneller een 4/5de tewerkstelling toebedeeld, waarbij hij/zij nadien moet puzzelen om de overige 1/5 in te vullen én aan minder gunstige voorwaarden. Wat vandaag een vrije keuze is, wordt morgen een verplichting. Doordat bijna niets bijgedragen wordt aan de sociale zekerheid (werkgevers 25%, werknemers 0%) ben je minder ingedekt indien je bijvoorbeeld werkloos zou worden.
• 500 euro per maand netto extra bijverdienen: de geplande inwerkingtreding is nog even uitgesteld, maar iedereen die minimum 4/5de werkt, zelfstandigen in hoofdberoep en gepensioneerden zouden tot 6.000 euro per jaar onbelast kunnen bijverdienen voor diensten aan burgers of in het verenigingsleven. Ook zal deze gunstige fiscale regeling gelden voor werken via internetplatformen.
  Laten we wel wezen. Deze prestaties vallen buiten enig arbeidsrechterlijk kader en er is dus ook geen minimumloon. De huidige lijst van klusjes vormt opnieuw een bron voor verdringing van reguliere jobs en dus minder bijdragen voor de sociale zekerheid. Wat je vandaag 'gratis' krijgt, moet je morgen terug bijpassen.
  Onze mening? Wil je werknemers meer laten verdienen en geen gat in de sociale zekerheid slaan? Verlaag dan de hoogste aanslagvoeten zodat mensen meer overhouden en belast andere soorten inkomsten op een progressieve manier zodat de sociale zekerheid intact blijft.
• Lastenverlaging voor de werkgever van 33% naar 25% in het kader van de tax shift: deze lineaire lastenverlaging is ondoelmatig vanuit het perspectief van werkgelegenheid. Er is geen garantie op extra kwaliteitsvolle jobs met vaste contracten zoals de regering wil laten uitschijnen, wel worden de kosten doorgerekend via de sociale zekerheid. De regering zal de onderfinanciering van de tax shift compenseren door extra besparingen in de sociale zekerheid.

Tegelijkertijd wordt de sociale bescherming afgebouwd:

• SWT is een doorn in het oog: Een afschaffing van SWT zou betekenen dat mensen ontslagen worden en terugvallen op een gewone werkloosheidsuitkering. Dit voorstel maakt ontslagen goedkoper en zorgt opnieuw voor een gat in de financiering van de sociale zekerheid omdat de solidariteitsbijdrage voor werkgevers wegvalt. SWT is voor de gemeenschap goedkoper dan een naakt ontslag.
• De welvaartsenveloppe uitgehold: De enveloppe mag besteed worden om inkomensvervangende uitkeringen aan te passen aan de welvaart. De regering heeft nu beslist om in 2017 en in 2018 het budget te verminderen met € 161,1 miljoen.
• € 305 miljoen besparingen in pensioenen: De regering-Michel gaat de komende twee jaar nog 305 miljoen euro moeten besparen op de pensioenen. We zijn bijzonder waakzaam. De inperking van gelijkgestelde periodes voor SWT en werkloosheid, en het knippen in het pensioenbedrag van wie voor de leeftijd van 21 jaar is beginnen werken en in SWT gaat of werkloos wordt, komen niet zomaar uit de lucht gevallen.
• Degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen: Na maximaal 4 jaar werkloosheid krijgt een werkloze nog slechts een minimale uitkering waarvan het bedrag niet veel hoger ligt dan het leefloon. Die minimale uitkering werd ook ingevoerd voor gezinshoofden en alleenstaanden.

De ACLVB wenst iedereen een vrije en solidaire carnavalsperiode toe!