Acties om werkgevers en regeringen te waarschuwen

Heeft ook jouw portemonnee het steeds moeilijker om het einde van de maand te halen? Op 9 november hield de ACLVB een actiedag in gemeenschappelijk vakbondsfront. Samen wilden we druk uitoefenen op werkgevers en regeringen om de dalende koopkracht van werknemers en uitkeringsgerechtigden een halt toe te roepen.

De Liberale Vakbond heeft elke werknemer de vrijheid gelaten om al dan niet deel te nemen aan de (stakings)acties van 9 november. Het belangrijkste voor ons was om een duidelijke boodschap te richten aan de werkgevers en de regeringen. De koopkracht moet gevrijwaard blijven.
 

Zelfs werken volstaat niet meer

De stijgende levensduurte wordt onhoudbaar, elke dag een beetje meer. Aan de kassa in de supermarkt, aan de benzinepomp, als de energiefacturen moeten betaald worden
… de situatie wordt alsmaar prangender en steeds meer gezinnen komen in armoede terecht. Eén loon volstaat niet langer, twee lonen volstaan niet langer. Wat dan met de
mensen die moeten leven van sociale uitkeringen, van onzekere baantjes, mensen die betaald worden per opdracht, zoals maaltijdkoeriers, of die het moeten rooien met een
leefloon? Hoe moeten zij aan fatsoenlijke voeding, verwarming en verlichting geraken, hoe moeten ze zich verplaatsen, zich verzorgen, laat staan vrije tijd beleven?

Veel werknemers betalen om zich naar het werk te begeven, omdat het openbaar vervoer niet aan hun mobiliteitsbehoeften voldoet en de reiskosten die door hun werkgever worden vergoed de werkelijke kost verre van dekken.
 

Behoud van de automatische indexering

De mechanismen die door de verschillende regeringen zijn ingevoerd als tegemoetkoming in tijden van buitengewone stijging van de brandstof- en energiekosten, zijn vast goed bedoeld, maar blijken grotendeels ontoereikend. En midden deze ondraaglijke situatie voor werknemers en uitkeringsgerechtigden praten bepaalde werkgevers over het afschaffen of inperken van de loonindexering. Deze verhoging, die de prijsstijgingen overigens slechts gedeeltelijk en met vertraging compenseert, is vaak de enige die mogelijk is voor tienduizenden werknemers.

Als klap op de vuurpijl stellen die werkgevers voor de komende twee jaar 0% loonsverhoging voor, zelfs in sectoren en bedrijven waar enorme winsten zijn gemaakt. Om het plaatje compleet te maken, zijn ze aan het muggenziften over de toewijzing van de volledige welvaartsenveloppe, die nochtans beschikbaar is en onontbeerlijk voor de rechthebbenden.

Zoiets aanvaarden we niet!