Hoeveel tijd is er niet vergeefs verspild voor deze terugkeer naar de basis! De federale regering heeft het kader voor de onderhandelingen over het interprofessioneel akkoord bepaald om de sociale partners een laatste kans te bieden om tot een akkoord te komen. Het kader is verenigbaar met de standpunten van de Liberale Vakbond en komt tegemoet aan veel van onze bekommernissen.
In de eerste plaats werd de verdeling van de welvaartsenveloppe losgekoppeld van de IPA-discussies. De werkgevers hadden de uitkeringsgerechtigden gegijzeld om de eisen van de werknemers te temperen. De zaak sleept al veel te lang aan en de sociale partners
hadden vóór 15 september een advies moeten uitbrengen. De regering heeft een voorstel gedaan dat de sociale partners hebben goedgekeurd (met een aantal aanpassingen) voor de termijn van 19 april.
Het beantwoordt aan onze verwachting om het armoederisico terug te dringen voor mensen met de laagste uitkeringen, of het nu gaat om gepensioneerden, zieken, slachtoffers van een arbeidsongeval, rechthebbenden op inschakelingsuitkeringen of werklozen.
Einde van de chantage, laten we overgaan tot het IPA
De sociale partners hebben tot 1 mei de tijd om tot een akkoord te komen. We hebben niet alle vrijheid om te onderhandelen gekregen waar wij om vroegen. Daarvoor moet worden gewacht op een politieke meerderheid om de wet van 1996 inzake de vrijwaring van het concurrentievermogen te herschrijven.
Intussen blijft de marge voor loonsverhogingen vastgesteld op 0,4%, maar de sociale partners zullen daarnaast kunnen onderhandelen over uitzonderlijke ad hoc verhogingen voor werknemers in bedrijven die tijdens de crisis goed hebben gepresteerd. Er is geen enkele reden voor aandeelhouders om zich de resultaten van de inspanningen van de werknemers toe te eigenen. De regering heeft zich ertoe verbonden ervoor te zorgen dat deze eenmalige verhogingen niet in aanmerking zullen worden genomen bij de berekening van de volgende loonmarge.
De uitzonderlijke en tijdelijke maatregelen die tijdens de coronacrisis zijn genomen, zoals het verplichte telewerk, het vaccinatieverlof, het akkoord over de zorgsector en de eenmalige bonussen die zijn toegekend in ondernemingen die deel uitmaken van grote voedseldistributieketens, zullen evenmin in de berekening van de ontwikkeling van de loonkost worden opgenomen.
Dit is een kwestie van billijkheid, anders zullen degenen die deze keer weinig of niets krijgen, een tweede keer worden gestraft wanneer
over het interprofessioneel akkoord voor 2023-2024 wordt onderhandeld.
Wat de andere punten van het IPA 2021-2022 betreft, nodigt de regering de vertegenwoordigers van werknemers en werkgevers uit overeenstemming te bereiken omtrent de herwaardering van de minimumlonen, de harmonisering van de aanvullende pensioenregelingen tussen arbeiders en bedienden, en de eindeloopbanen.
Als de sociale partners daar tegen 1 mei niet in slagen, zal de regering het roer overnemen, met alle risico's van dien, gezien de heterogene samenstelling van de regering. De ACLVB zal alles in het werk stellen om tot een interprofessioneel akkoord te komen. De werknemers verdienen een evenwichtig akkoord, na een jaar dat op zijn zachtst gezegd onevenwichtig was!
Mario Coppens
Nationaal Voorzitter