De coronacrisis heeft ervoor gezorgd dat we drie extra thema’s hebben toegevoegd aan onze verkiezingscampagne.
Telewerk, enerzijds omdat het tot discussies leidt bij werkgevers die hun personeel naar het bedrijf willen laten komen, terwijl het virus momenteel heropflakkert, en anderzijds omdat telewerk beter moet geregeld worden om het in de toekomst te kunnen aanhouden.
Werkzekerheid, omdat sommige werkgevers geneigd zijn een deel van het personeel af te stoten of van de situatie profiteren om zonder poespas mensen te ontslaan en zo meer winst te creëren.
De vrijwaring van de sociale zekerheid, omdat we nood hebben aan deze persoonlijke en collectieve bescherming. De sociale zekerheid heeft de schade beperkt, ze zal ons helpen uit de crisis te geraken, op voorwaarde dat ze versterkt wordt en dat andere financieringsbronnen gevonden worden dan de inkomsten uit arbeid.
Stabielere jobs
Werknemers zijn geen pionnen
De crisis legt een probleem bloot dat bedrijven ook in normale tijden treft: het aanpassen van het aantal werknemers aan de behoeften van de werkgever. Kortom, ontslagen. Dit is een uitgelezen moment om het personeelsbestand in te krimpen om de rendabiliteit van het bedrijf en de winst van de aandeelhouders te verhogen, zonder al te veel reacties uit te lokken. Collectieve ontslagen om redenen van overmacht als het ware, of - erger nog - een faillissement om zonder schulden te vertrekken en met nieuwe arbeidscontracten die minder gunstig zijn dan de oude.
De wegen die worden verkend om het aantal ontslagen te verminderen, zijn vaak SWT of de betaling van extralegale ontslagvergoedingen. Bij elke herstructurering geven wij de voorkeur aan het heroriënteren naar waardige jobs.
Vertekende onderhandelingen
De ACLVB heeft altijd besloten om in geval van herstructurering voorrang te geven aan het behoud van zoveel mogelijk arbeidsplaatsen. Zonder taboes en zonder naïviteit. De truc die de werkgevers gebruiken om 500 ontslagen aan te kondigen en dat aantal vervolgens te verminderen via vergaderingen met de vakbonden totdat het werkelijk gewenst aantal vertrekkers bekend is, kennen we. Werknemers zijn het best geplaatst om te weten hoeveel personeel nodig is om het bedrijf draaiend te houden. Toch blijft het eerste onredelijke aantal dat werd aangekondigd, in de hoofden van de onderhandelaars hangen; het is een bepalende vooringenomenheid die de onderhandelingen vertekent. De ACLVB eist dat vanaf het begin op realistische basis wordt onderhandeld.
Menselijk kapitaal
De personeelsdiensten zijn omgevormd tot HR-afdelingen. Maar achter die ronkende benaming gaat te vaak een grillig beheer schuil met behulp van Excel-spreadsheets, helemaal ontmenselijkt. De ACLVB stelt dat de werknemers deel uitmaken van het kapitaal van de onderneming, en dat het aan de werkgever is om de onderneming in het belang van de werknemers en de aandeelhouders te beheren. De permanente vorming van werknemers wordt te vaak verwaarloosd, ook al blijkt die onontbeerlijk in het licht van de digitalisering van de economie.
Raadplegingen
Sinds de jaren ‘60 eist de ACLVB voor de werknemers een inzagerecht in de boekhouding dat verder gaat dan de huidige bevoegdheden van de Ondernemingsraad. Bovendien wil de ACLVB dat de werknemers worden geïnformeerd en geraadpleegd over de strategische beslissingen van het bedrijf voordat die daadwerkelijk worden genomen.
Stemmen voor ACLVB betekent het verdedigen van zoveel mogelijk jobs om de kwaliteit van de arbeidsomstandigheden en het voortbestaan van het bedrijf te garanderen.
Een sterke sociale zekerheid
We hebben allemaal nood aan solidariteit
O wat zien ze er slim uit, al degenen die ons wilden dwingen drastisch te bezuinigen op de sociale zekerheid, al degenen die de werkloosheidsuitkeringen wilden verlagen, al degenen – alweer dezelfden - die op de rem gingen staan om de groei van het budget voor de gezondheidszorg te vertragen.
O wat zien ze er slim uit, al diegenen die onbewogen bleven tegenover de benarde situatie van het zorgpersoneel en de patiënten, die de slachtoffers zijn van een systeem dat steeds meer ontmenselijkt wordt.
De coronacrisis heeft hen doen inzien dat het de sociale zekerheid is die levens heeft gered, dat het de sociale zekerheid is die de ineenstorting van onze samenleving heeft voorkomen. En dat het de sociale zekerheid is die zal helpen de economie weer op gang te trekken, door geschoolde werknemers in dienst te houden en de koopkracht van de bevolking en dus de binnenlandse consumptie in stand te houden.
Zonder dit wonderbaarlijke beschermingssysteem, geen stelsel van tijdelijke corona-werkloosheid, geen economische werkloosheid (voor bedrijven die onrechtstreeks getroffen zijn), en geen dekking van medische kosten voor patiënten die met het virus zijn besmet.
De ACLVB heeft altijd gestreden voor de herfinanciering van de sociale zekerheid. We hebben de sociale zekerheid allemaal ons leven lang nodig om ons te beschermen. De sociale zekerheid betaalt de gezondheidszorg, verschaft ons een inkomen als we ziek zijn en niet kunnen werken, zorgt voor een werkloosheidsuitkering als we ontslagen zijn, verzekert ons van een pensioen zodat we kunnen genieten van het leven na onze loopbaan. De sociale zekerheid geeft ons een duwtje in de rug door het storten van geboortetoelagen en kinderbijslag.
Sociale zekerheid is de uitdrukking van de solidariteit van alle burgers om elk van hen te beschermen, met name de zwaksten. De financiering ervan, hoofdzakelijk bestaand uit uitkeringen die worden betaald via de inkomsten uit arbeid, was duidelijk onvoldoende geworden, zodat elk jaar een (door belastingen gefinancierde) overheidsdotatie moet worden toegekend om het evenwicht te herstellen. Dit systeem was door de vorige regering in vraag gesteld in het kader van haar beleid om de sociale verworvenheden te ontmantelen.
De ACLVB heeft voorstellen gedaan om de sociale zekerheid te herfinancieren. Niet door de pensioenleeftijd op 67 jaar te brengen, niet door de zieken aan te pakken, niet door de werkloosheidsuitkeringen te verlagen zoals de vorige regering heeft besloten, maar door andere bronnen van inkomsten te laten bijdragen aan de algemene inspanning, door de belastingdruk te verschuiven van het inkomen uit arbeid naar het inkomen uit kapitaal.
Stemmen voor ACLVB betekent ook het verdedigen van een moderne visie op sociale bescherming voor het welzijn van iedereen.
Kwaliteitsvol telewerken
Noodoplossing verder uitwerken en bestendigen
Telewerk werd volop aangemoedigd door de overheden om de verdere verspreiding van het coronavirus in te dammen. Uiteindelijk bleek het een systeem met tal van voordelen. Interessant op het vlak van mobiliteit. Meer levenscomfort voor elke werknemer. En een toegenomen productiviteit, erkennen de werkgevers in stilte.
Telewerk werd ingevoerd in hoogdringendheid, maar er moet nu opnieuw over onderhandeld worden, zodat het kan bestendigd worden.
Hoeveel dagen?
De voordelen van telewerk mogen niet worden geminimaliseerd door de nadelen ervan. Niemand zal het jammer vinden de files op de snelweg te moeten missen of de overvolle treinen, die soms minutenlang geblokkeerd staan op het spoor, met een verwarming die het laat afweten. Het gevaar schuilt in het isolement van de werknemer, die zijn contacten verliest met de collega’s en het bedrijf. Werknemers wisten hun sociale verworvenheden voor elkaar te krijgen door zich te verenigen in vakbonden. Thuis, in hun eentje, kunnen ze makkelijker onder druk gezet worden door de werkgever.
Naargelang de job, de materiële omstandigheden of de noodzaak tot fysieke interactie met de collega’s, moet over het aantal telewerkdagen worden onderhandeld binnen de overlegorganen van het bedrijf.
Deelname in de kosten
De werkgever, die bespaart op gebouwen, moet deelnemen in de kosten voor het internetabonnement, in de verwarmingskosten en in de aankoop van een werkpost, waaronder een tafel en een stoel die ergonomisch verantwoord is.
Recht om niet bereikbaar te zijn
Als de productiviteit toeneemt door telewerk, dan is dat ook doordat werknemers meer uren presteren, soms geleidelijk aan, zonder dat ze zich daarvan bewust zijn. De ACLVB vraagt een echt recht op niet bereikbaar zijn. Een werknemer mag niet scheef bekeken worden omdat hij of zij niet op een telefoontje heeft geantwoord, niet op een mail heeft gereageerd of niet deelgenomen heeft aan een videoconferencing buiten de normale werkuren.
Stemmen voor de ACLVB, is ja zeggen aan kwaliteitsvol telewerk, zonder de band met de collega’s uit het oog te verliezen.