Personeel non-profit wanhopig op zoek naar collega’s
Op dinsdag 31 januari kwam de non-profit op straat in Brussel. Voor alle functies in de sector is de huidige situatie niet langer houdbaar. De jobs zijn niet aantrekkelijk, waardoor de hele sector kampt met personeelstekorten.
De non-profitsector verkeert in crisis: veel werknemers staan op het punt met welverdiend pensioen te gaan, maar er melden zich weinig jonge mensen om hen te vervangen. "Zelfs wij willen niet blijven als we 40-50-jarigen zien die uitgeput zijn. Het schrikt af", getuigt Inès Lamouche, een jonge apothekersassistente in het Brusselse Erasmusziekenhuis. De banen in de sector zijn namelijk niet aantrekkelijk genoeg, de dunbevolkte teams gaan gebukt onder een zware werklast met moeilijke uren, lonen die niet kunnen concurreren met andere sectoren en een pensioenleeftijd die te hoog is in vergelijking met de zwaarte van hun beroep.
Uitgeputte werknemers
Het gevolg is dat werknemers snel opgebrand raken en meer gezondheidsproblemen krijgen, en degenen die uitgeput zijn, proberen naar andere sectoren over te stappen of hun werktijd te verminderen. Hierdoor ontstaat een vicieuze cirkel waarbij het tekort aan personeel steeds moeilijker te verhelpen is en degenen die overblijven, het einde van de tunnel niet zien. De situatie was al zorgwekkend en de coronacrisis heeft alles alleen maar erger gemaakt.
In plaats van een ambitieus en globaal plan voor te stellen om de werkdruk te verminderen en de aantrekkelijkheid van deze jobs te vergroten, heeft de regering het stelsel van flexi-jobs uitgebreid naar delen van de culturele sector, de gezondheidsinrichtingen en -diensten, en de publieke zorgsector. Bovendien voorziet de begroting voor 2023 geen enkele steunmaatregel voor de sociale sector en de gezondheidszorg.
Hoogste tijd
Om deze logica van niet-investeren in maatschappelijk essentiële beroepen om te keren, en nadat we de overheid reeds herhaaldelijk op deze situatie hebben gewezen, konden wij de volgende stap slechts zetten met een grote nationale betoging voor de sector. Op 31 januari verwachtten we 10 000 mensen in Brussel, uiteindelijk daagden er dubbel zo veel op! Het bewijs dat het de hoogste tijd is om maatregelen voor deze beroepen te nemen.
Voorstellen
De regering moet dringend actie ondernemen om:
- nieuwe werknemers aan te trekken in de non-profit
- te zorgen voor werkbare en aantrekkelijke banen, met fatsoenlijke en competitieve lonen
- de uurroosters en vrije tijd van de werknemers te doen respecteren
- non-profitmedewerkers de mogelijkheid te geven aan het eind van hun loopbaan minder te gaan werken zonder inkomen te verliezen, en nadien van een behoorlijk pensioen te genieten
- de sector een volwaardige partner te laten zijn bij de beleidsbeslis- singen voor de toekomst ervan
Het is van essentieel belang de politiek snel te overtuigen van de enorme nood aan structurele investeringen in de non-profit. Investeren in zorg, welzijn en cultuur betekent investeren in de gezondheid en de welvaart van onze hele samenleving. Op de dag van de manifestatie, tijdens de jaarlijkse toespraak van de Koning voor de overheden van het land, bracht Alexander De Croo hulde aan de leraren, politieagenten en brandweerlui, maar ook aan het zorgpersoneel. Hij onderstreepte daarbij dat "het de absoluut eerste kerntaak van alle overheden is om deze mensen te steunen en hen de instrumenten en vrijheid te geven.” Laten we hopen dat onze Premier snel de daad bij het woord voegt.